آوا، اسم ِ توست دخترم؛
آوائى که همراه ِ همهی ثانيههای اين هزاران سال ِ من بوده؛ نجوایی که همراه ِ روح ِ من شد تا که هجوم ِ درد و تاریکی، اون کنج ِ محجور ِ قلبم که مأوای ایمان و مهر و توجه ِ رو، به یغما نبره. اسم ِ تو زیباست دخترم، و تأویل ِ آوا بودنت زیباترین معنای دنیای من. همین حالا، همین روز که قلبم از هجوم ِ بیامان ِ واقعیت ِ تلخ ِ این دنیا که نکنه یکروز نبینمت، بغلت نکنم و این نامهها رو دونه به دونه برات نخونم، پُره از غم و اندوه و ترس، اسمت رو صدا میکنم، اسمت رو صدا میکنم و توی دلم زیباترین ترانهها رو برات میخونم، تا که آروم بگیرم و حقیقت ِ بودنت رو بیشتر از هر روز ِ دیگهای توی قلبم، حس کنم.
# میدونی، بیشتر از هر زمان ِ دیگهای انگار، آهنگ ِ اسم ِ مرا صدا کن ِ آندو رو برات میخونم.
اینجا گوش کنیم.
درباره این سایت